Łagów

Osada Łagów w dawnych czasach była niewielkim podgrodziem przy warownym zamku zbudowanym przez rycerski zakon św. Jana Chrzciciela czyli tzw. Joannitów. Mieszkańcom podgrodzia dla potrzeb religijnych służyła kaplica przyzamkowa wzniesiona pod koniec XVI w. (być może na miejscu obecnej świątyni). Dopiero w latach 1725-1726 wybudowano obszerniejszą świątynię. Dzisiejsza jednak budowla jest późniejsza pochodzi bowiem z 1876 r. Świątynia ta należała do wyznania ewangelickiego.

Katolicy zamieszkali w Łagowie i okolicy należeli do parafii rzymsko-katolickiej w Sulęcinie i tam dojeżdżali na Mszę św. Dopiero 4 XI 1928 r. po 400 – letniej przerwie odprawiona została Msza św. w Łagowie w domu prywatnym i odtąd przyjezdny kapłan odprawiał raz w miesiącu Mszę św. Dnia 29 IX 1929 r. poświęcono kaplicę pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela – wzniesiona w dobrowolnych ofiar katolików na tzw. Wzgórzu Kolejowym, którą obsługiwali kapłani z Sulęcina.

Po osiedleniu się ludności polskiej, dnia 28 X 1945 r. w Uroczystość Chrystusa Króla – dotychczasowa świątynia poewangelicka przy zamku została poświęcona jako Kościół katolicki pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela. Początkowo kościół ten należał do parafii Toporów a od dnia 1 VI 1951 r. stał się kościołem parafialnym nowoutworzonej samodzielnej parafii rzymsko-katolickiej w Łagowie. Do parafii łagowskiej należą również kościoły filialne w Jemiołowie, Łagówku, Żelechowie oraz wspomniana kaplica nieopodal cmentarza.

Kościół parafialny pw. św. Jana Chrzciciela to budowla neoklasyczna. Pierwotnie znajdowała się tu (być może na miejscu obecnego kościoła) kaplica przyzamkowa, zbudowana w końcu XVI w. dla potrzeb mieszkańców podgrodzia. Później wzniesiono tu kościół o konstrukcji szachulcowej, na miejscu którego w 1726 r. zbudowano obecną świątynię, murowaną z kamienia i cegły. W 1867 r. kościół ten został gruntownie przebudowany i rozbudowany o wieżę i transept (poprzeczną nawę). W latach 1970-1971 przeprowadzono tu prace remontowe.

W obecnej postaci kościół jest budowlą jednonawową, założoną na rzucie prostokąta, z transeptem (którego południowe ramię adaptowano obecnie na zakrystię) i wieżą nad kruchtą. Wewnątrz kościoła znajdują się empory, a także kilka późnorenesansowych płyty nagrobnych z 2 poł. XVI w., pochodzących z pierwotnej kaplicy przyramkowej, a wśród nich komandora łagowskiego Andrzeja Schleiben (zm. 1571) oraz jego syna (zm. 1568).obydwie te płyty – wykonane z piaskowca – znajdują się obecnie w zakrystii. Wiele podobnych płyt, znajdujących się w posadzce prezbiterium i ścianach bocznych, zostało stąd usuniętych podczas remontu kościoła.

Jemiołów

Jemiołów – Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego

W 1422 r. wzmiankowana była tu parafia należąca do diecezji poznańskiej, która powstała zapewne w XII lub XIV w. przy lokalnej wsi na prawie niemieckim. Obecny kościół filialny Podwyższenia Krzyża Świętego pochodzi z końca XVIII w. Zbudowany w stylu klasycystycznym z kamienia i cegły, jest budowlą salową, z prezbiterium od wschodu zamkniętym trójbocznie, z przedsionkami od strony południowej i północnej oraz wieżą od zachodu, w górnej kondygnacji drewnianą. Wewnątrz kościoła znajduje się ołtarz z 1730 r. pochodzący z kościoła w Łagowie, przeniesiony tu w początkach lat siedemdziesiątych naszego stulecia.

Łagówek

Łagówek – Klasycystyczny kościół szachulcowy z 1767r, obmurowany w I poł. XIX w.z drewnianą wieżyczką z latarnia, 4 km na pn. od wsi położone jest wzgórze Bukowiec ( 227 m n.pm.) – najwyższe wzniesienie Łagowskiego Parku Krajobrazowego.

Żelechów

Żelechów – Kościół pw. św. Stanisława Biskupa

Jest to szachulcowy kościół, który posiada konstrukcję słupowo-ramową. Zbudowany w 1648 r. Jest budowlą salowa, od wschodu zamkniętą trójbocznie prezbiterium. Posiada on drewnianą wieżę zakończoną blaszanym hełmem nad zachodnią częścią korpusu. Dach kościoła pokryty jest dachówką. Kościół był odnawiany w wieku XVIII i XX. W pobliżu znajduje się neorenesansowy pałac.